Bana ihtiyaciniz olursa odamda olacagim.

Bu olayi "ve sonra, en sonunda ise" seklinde surdurme pesinde degilim.  Gercek kesit - 8. boyut gibi buyuk aydinlanmalar da vaad etmiyorum. Sadece beynimin gun sonunda kustuklarini anlatiyorum.  Beynime emrediyorum:  "Bana biraz rahatlık getir!" Bana sorgulama getir"  "Önyargımı getir, Karmaşamı getir, Havlumu getir" ... . Bişeyleri öne çıkarıyorum - hepsi bu. Zaten fazlasini bekliyorsaniz, uzgunum ama, bosa zaman harciyorsunuz. Simdi aradaki birkaç parlak resmi gecip bu düşünce akıtmasında 5-6 sayfa ilerletmem gerekiyor bizi.


 "Sevgili beynim -  biraz da sacmalik getir! "

6 Aralik:

18 saattir araliksiz studyodayiz - Yeni yil icin derginin cekimleriyle ilgilenmem gerekiyor. Ayaklarim aciyor - kiyafetleri sec, begen/begenme - tekrar sec. Bazi salak modellerin kaprisleriyle ugras. Bipolar - anoreksik - paranoyak…vs vs.  Ama cok eglenceli tabii. Bir sacmaligin ortasinda gibiyim - ama olesiye egleniyorum. Once nude, sonra victorian age, son olarak da maskulen kirmizi temali cekilecek fotograflar. Sabah saat 7 de 'Flas!' diyor uber seksi fotografci Paolo. Bikac poz aliyor - ve beraber oturup tartisiyoruz. Neresi oluyor. ne olsun bundan sonra diye. Beraber daha once de calistigimiz icin, birbirimizi tanidigimizi soyleyebilirim. Cogu poz sorunsuz gidiyor - modeller iyi. Bakabiliyorlar. Kendilerini dunyanin en degerli varligi gibi goruyorlar -  benim ihtiyacim olan da bu. O kadar guvenmeliler ki - tekrar cekelim denildiginde bi oncekinde beceriksiz/ hatali olduklarini degil daha farkli bi poz vermeleri gerektigini dusunsunler.  Boylece gerginlesmesinler. (bkz. megolamani veya narsizm) Ama bazilari var ki-  Hadi kizim - "bana biraz beyin ver" diyorum. Bir tanesi 134. defa yuzugu sol isaret parmagina takmasini soylememe ragmen israrla sag yuzuk parmagina takiyor mesela. Yuzune no.02 ilave ettirmesi  gerektigini soyledigim halde sozde porselen makyajinda ama hortlak gorunumunde karsima cikip duran 17 yasindaki yeni yuz kosesi modeli de biraz sinirlerimi germiyor degil. Ama yine de egleniyorum. 

"Bana empati ver!" 

Shoot! 

"Bana ihanet ver!" 

Shoot!

"Bana McQueen ver!' "Biraz da Chanel ver" "Bana sacmalik ver" "Bana aptallik ver"

…

" Bana biraz izin ver!"   diye bagiriyorum sonunda yanimda surekli konusup duran yardimci direktore. Paolo gulerek bana bakiyor. O da bir mola vermis ve double espressosu hizli adimlarla bir parmak hereketiyle yanina getiriliyor. Ben de siyah cerceveli Wayfarerlarimi gozumden cikariyorum, "bu kadini oldurmek istiyorum" isareti yapiyorum -gidip yeni gelen modelin basini sisirmeye baslamis yardimciyi gostererek.  Kalkiyor ve yanima geliyor. Elinde benim icin de bir espresso var. (Bu adami gercekten seviyorum) Yari Italyanca yari Ingilizce konusuyor ve bu aksaninin ne kadar tatli oldugunu soylememe gerek yok sanirim. Biseyler anlatiyor, ben ise yeni yaptirdigi sag kolundaki bilekle dirsegi arasindaki garip dovmeye konsantre olmus durumdayim. Hafif bronz teninin ustundeki siyah golgelere kimsenin bir itirazi olamaz sanirim. Hafif dalgali kul rengi saclarinin bir parcasi asilik yapip surekli ela gozlerini kapatmaya calisiyor. O da bu dovmeli koluyla 22 saniyede bir o sac tutamini arkaya atiyor. Neye bakiyorsun oyle, diyor sonunda. Guluyorum, dovme fetisim oldugunu biliyorsun - bu hic adil degil, diyorum. O da guluyor, Ben de senin hic adil olmadigini soylemistim gecen sene ama bu konuda bisey yapmamistin, diyor. (bkz. 2009  27 Aralik, saat 17:08 ) Havadan sudan konusup biraz model dedikodusu yapiyoruz. Sonra tekrar ise koyuluyoruz. Cok mukemmel fotolar cikardigini itiraf etmeliyim. Guc, para, kariyer- hepsi ayri bir rekabet sebebi ve iktidar melegi olabilir. Ama hicbirinin guzellik-estetik kadar etkili oldugunu dusunmuyorum. Zira bu fotograflar guzellikleriyle sizi ele gecirebilir. Bu sekilde "bana onu bunu sunu ver"lerle gecen bir 4 saatin daha ardindan Paoloyla hava almak icin sigara icmeye cikiyoruz. Irene ve Istanbul ekibinden Murat da bizimle. Irish coffee ve scotchla da biraz yorgunlugumuzu ve gerginligimizi atiyoruz. Murat ve Irene makyaj odasindan cagrildiklari icin geri donuyorlar. Yine bir kiskanclik kirizi patlak vermis arka odada. Paolo da ne zaman geldigimi ve ne kadar kalacagimi soruyor. Ve nerede kaldigimi. Otelimin adini hic tereddut etmeden ve hatta gayet istekli soyluyorum. Cekimler yarin da devam ediyor, ama asil zor kisim bugun bitiyor. Bu gece dinlendikten sonra  sabah guzel bir kahvalti vaad ediyor bana - buna kim hayir diyebilir ki? 

(tiga - you gonna want me)

Tekrar iceri girdigimizde saat 23:56'ya geliyor. Artik cekim yok, sadece cekilmislerle ilgileniyoruz. Bu olmus, olmamis, olabilir kalsin, kesinlikle olmamis. Sonra kralicelerimizi elestiriyoruz. Burnu guzel - parmagi guzel - disi guzel - kafasi guzel. Ve bu fotograflarin kac tuvalette tek kisilik tiyatrolarin en iyi yardimci oyuncu ödülünü kazanacaklarınıi tartisiyoruz. Dışarıdaki erkeklerin 87%nin bu sanateserlerine penislerini 1mm sokabilmek için neler ödeyebileceklerini..
Icten ice kendimi de onlarla yaristirdigimi soylemeliyim sanirim. Her ne kadar guzelligimi  bu tanricalarla karsilastirmasam - ve en az onlar kadar harika genlerim olduguna kendim tarafindan emin olsam da… Paolonun da bunu rahatsiz etmeyici flortleriyle desteklemesi beni onure etmiyor diyemem-  bu kesinlikle dogru olmaz. Cunku ben takdir edilmeye ihtiyaci olmayan ama surekli takdir edilen biriyim. Cunku ben aslinda narsist ve bunu saklamayan biriyim. Cunku ben rekabeti seven, ama kimseyle yarismayan biriyim. 

Guzellik de en vazgecilmezim.Hadi tatlim " Bana olduren cazibe ver!"

Saat 2de cikiyoruz ofisten. Paolo beni otele birakiyor. Bu adam beni fazla dozda gulduruyor. Tam bir kahkahanin sicrama noktasindayken telefonum caliyor. Saat 02:12yi gosteriyor. Atil - Aciyorum. Ve "Sonra konusalim" diyip kapatiyorum. (Hadi ama seker " Bize biraz mola ver!")  

Biraz durgunlasmis olacagim ki Paolo neyim oldugunu soruyor. Sonra guluyor ve senin buna ihtiyacin var diyor:  Bombos yolda 210a cikariyor bmw z4unu. "seni seviyorum" diye bagiriyorum kendimi iyice koltuga yapismis hissederken.  Iste boyle tatlim, diyor. "Bana bu geceyi ver" Shoot.

Ama otele yalniz giriyorum. 

(En azindan yarin-cekim isleri- bitene kadar uslu durulmali. Zaten Paoloyu bu yorgunluguyla harcamak buyuk bi ziyan olmaz miydi? Yoksa sonsuz bagimlilikla  falan kutsanmis degilim hala :) 

(ic ses:  " Give me your best poker face!" - Lady Gaga )